Eddy Bruyninckx noemde tijdens de presentatie van de kwartaalcijfers Antwerpen ‘een haven met twee snelheden'. De teruggang in het stukgoed wijt hij niet aan de crisis alleen, maar is ook van structurele aard: de strenge arbeidsreglementering gaat ten koste van de flexibiliteit en dat maakt de overslag van stukgoed (ijzer en staal, fruit, woudproducten, enzovoorts) te duur; de hogere productiviteit van de havenarbeiders ten spijt. Hierdoor wordt marktaandeel verloren aan omringende havens.
De havenwerkgevers en de vakbonden voeren onderhandelingen om de negatieve trend om te buigen. Maar de bereidheid om in te leveren op de samenstelling van de ploegen en de arbeidstijd zijn nagenoeg nihil bij de werknemers.
Naast de groeiende containerstroom zijn er in Antwerpen nog andere tekenen van herstel. Zo noteerde het dokloodsen en bootmannenbedrijf Brabo in het eerste kwartaal 9% meer opdrachten voor dokloodsen. Op bootmannen werd 8% vaker een beroep gedaan. Maar in beide gevallen gold het vooral containerschepen.