Al een paar dagen op voorhand had ik bij de ACV-ombudsdienst mijn schoen gezet in de hoop Sinterklaas en Zwarte Piet te pakken te krijgen. En ja hoor, op 3 december stonden ze paraat en trotseerden het barre weer om samen met Chris Roos, inspecteur bij ITF (International Transportworkers’ Federation) een paar aangemeerde schepen te bezoeken in de haven van Zeebrugge.Overal waren zij zeer welkom. Zwarte Piet deelde kwistig kadootjes en lekkers uit en Sinterklaas, toch een man van de wereld, maakte een praatje met de internationale bemanning.
Het viel ons op dat de meeste schepen er een zeer gemengd-internationale crew op nahouden. We ontmoetten er Filipijnen, Litouwers, Oekraïners, Russen, Grieken en zowaar een jonge Duitse stagiair die zelfs een mondje Nederlands sprak.
Zoals het vakbondsmensen betaamt, maakten wij van de gelegenheid gebruik om eens te polsen naar de loons- en arbeidsvoorwaarden van deze bemanning. Het was ons al van meetaf aan duidelijk dat de arbeidsvoorwaarden voor deze lui niet altijd even makkelijk zijn. Sommigen zijn 6 maanden tot 1 jaar weg van huis. Maar bleek nu ook dat de lonen gigantisch kunnen verschillen. Voor eenzelfde job maar op een andere boot kan je loon soms tot meer dan € 1000/maand verschillen.
Reden te meer om dit door Chris, onze ITF-inspecteur te laten vaststellen en in actie te schieten. Want dergelijke wantoestanden zoals die door bepaalde reders worden gecreëerd , moeten de wereld uit geholpen worden.
En de Sint en Piet, die komen volgend jaar weer terug. Maar alleen naar de brave reders. Want de stoute reders die moeten eerst de arbeids- en loonsvoorwaarden voor hun bemanning verbeteren.
(tekst: Nancy Demeulenaere)
